Zaterdag
Om precies 5:30 begon de safari-zaterdag.
(Eigenlijk nog eerder, vanwege het harde gezang en andere geluiden van buiten). Om 6 uur ontbijt en hup, rond half 7 zaten we verdeeld in twee safari jeeps.
We reden drie uur lang op weg naar het National Park.
Over de weg naar het Park: het ging van het bewoonde Arusha naar afgelegen landschappen. We kwamen veel echte ronde, handgemaakte hutjes tegen. Hele dorpjes. Ik schrok wel van de kleine kinderen met dunne lange stokken en oude versleten kleren die enorme kuddes geiten, koeien en ezels bij elkaar moeten houden onder de zon. Bij van die gemaakte bobbels in de weg stond vaak een klein kind te bedelen om geld, omdat de auto op die momenten afremt en ze zo kans hebben om iets te krijgen. Ook liepen er veel Tanzanianen met echte Maasai doeken en dunne stokken langs de weg in het enorme, uitgestrekte, Afrikaanse landschap. In de achtergrond veel bergen en heuvels. De manier van leven interesseert me heel erg.
We waren nog niet in het park of we zagen de eerste kudde zebra's begeleid door gnoes. Natuurlijk waren we allemaal heel excited en stopten om foto's te maken. We wisten niet dat we er nog honderden zouden tegenkomen.
Hier en daar vlogen prachtige blauwe vogeltjes rond, met een witte cirkel rond hun oogjes. Ook redde ik nog gauw een vlinder die in de motorkap terecht gekomen was.
Bij de ingang van het National Park waren er allemaal aapjes die nieuwsgierig, maar vooral uit op eten waren.
En toen begon het avontuur echt.
Het dak werd omhoog geschoven, dus met z'n allen stonden we op sokken op de zitjes en keken uit over het prachtige landschap. We zagen al gauw kuddes impala's: een soort dunne, wit-bruine herten. Daarna Masaai-giraffes, daarna zebra's en gnoes die in een plas water aan het drinken en baden waren. Overal vlogen trouwens vlinders in het rond (witte en gele en soms oranje). Dat maakte het extra mooi en magisch.
Vervolgens: de olifanten! In het begin nog niet veel, maar later zagen we veel groepjes olifanten met ook kleintjes. Dat geldt ook voor de zebra's.
Natuurlijk was ik maar op één ding uit en dat waren leeuwen. Die zagen we helemaal op het laatst van heel ver weg liggen. Twee stuks. Vrouwtjes. Alleen met een goede camera konden we mooi inzoomen, een foto nemen en daarin op inzoomen om ze eens goed te bekijken. Heel ver weg dus...
We zagen ook een boom van zo'n 300 jaar oud. Zo een brede met wijde takken. Een Baobab. Er waren ook opgedroogde rivieren waar olifanten soms overheen liepen.
Tijdens de lunch kreeg iedereen een kartonnen box met veel eten erin op een hoger gelegen lunchplek met een prachtig uitzicht. Daar waren die slimme apen dus ook. Eentje ging zo'n beetje touwtje trekken met de lunchbox van een toerist.
Om 3 uur was het avontuur afgelopen en moesten we 2,5 uur terugrijden.
In onze jeep viel iedereen bijna in slaap van alle indrukken en het staan.
Eenmaal thuis sprong ik onder de douche. Het maakte me niet zo erg uit dat het weer een mini straaltje koud water was, als ik maar al het stof van de weg van me af kon krijgen! Daarna was ik weer lekker opgefrist.
In de tuin speelde ik met de twee kleine kinderen van de familie van de eigenaren van het huis een kaartspel en at daarna avondeten. En nu schrijf ik dit, terwijl mijn hoofd nog helemaal heen en weer gaat van de jeep.
Ik hoop dat ik niks vergeten ben over vandaag.
Soms mis ik wat dagen, maar dat komt er later wel bijgeschreven, net zoals alle foto's natuurlijk.
Usiku mwema, Laura
(Eigenlijk nog eerder, vanwege het harde gezang en andere geluiden van buiten). Om 6 uur ontbijt en hup, rond half 7 zaten we verdeeld in twee safari jeeps.
We reden drie uur lang op weg naar het National Park.
Over de weg naar het Park: het ging van het bewoonde Arusha naar afgelegen landschappen. We kwamen veel echte ronde, handgemaakte hutjes tegen. Hele dorpjes. Ik schrok wel van de kleine kinderen met dunne lange stokken en oude versleten kleren die enorme kuddes geiten, koeien en ezels bij elkaar moeten houden onder de zon. Bij van die gemaakte bobbels in de weg stond vaak een klein kind te bedelen om geld, omdat de auto op die momenten afremt en ze zo kans hebben om iets te krijgen. Ook liepen er veel Tanzanianen met echte Maasai doeken en dunne stokken langs de weg in het enorme, uitgestrekte, Afrikaanse landschap. In de achtergrond veel bergen en heuvels. De manier van leven interesseert me heel erg.
We waren nog niet in het park of we zagen de eerste kudde zebra's begeleid door gnoes. Natuurlijk waren we allemaal heel excited en stopten om foto's te maken. We wisten niet dat we er nog honderden zouden tegenkomen.
Hier en daar vlogen prachtige blauwe vogeltjes rond, met een witte cirkel rond hun oogjes. Ook redde ik nog gauw een vlinder die in de motorkap terecht gekomen was.
Bij de ingang van het National Park waren er allemaal aapjes die nieuwsgierig, maar vooral uit op eten waren.
En toen begon het avontuur echt.
Het dak werd omhoog geschoven, dus met z'n allen stonden we op sokken op de zitjes en keken uit over het prachtige landschap. We zagen al gauw kuddes impala's: een soort dunne, wit-bruine herten. Daarna Masaai-giraffes, daarna zebra's en gnoes die in een plas water aan het drinken en baden waren. Overal vlogen trouwens vlinders in het rond (witte en gele en soms oranje). Dat maakte het extra mooi en magisch.
Vervolgens: de olifanten! In het begin nog niet veel, maar later zagen we veel groepjes olifanten met ook kleintjes. Dat geldt ook voor de zebra's.
Natuurlijk was ik maar op één ding uit en dat waren leeuwen. Die zagen we helemaal op het laatst van heel ver weg liggen. Twee stuks. Vrouwtjes. Alleen met een goede camera konden we mooi inzoomen, een foto nemen en daarin op inzoomen om ze eens goed te bekijken. Heel ver weg dus...
We zagen ook een boom van zo'n 300 jaar oud. Zo een brede met wijde takken. Een Baobab. Er waren ook opgedroogde rivieren waar olifanten soms overheen liepen.
Tijdens de lunch kreeg iedereen een kartonnen box met veel eten erin op een hoger gelegen lunchplek met een prachtig uitzicht. Daar waren die slimme apen dus ook. Eentje ging zo'n beetje touwtje trekken met de lunchbox van een toerist.
Om 3 uur was het avontuur afgelopen en moesten we 2,5 uur terugrijden.
In onze jeep viel iedereen bijna in slaap van alle indrukken en het staan.
Eenmaal thuis sprong ik onder de douche. Het maakte me niet zo erg uit dat het weer een mini straaltje koud water was, als ik maar al het stof van de weg van me af kon krijgen! Daarna was ik weer lekker opgefrist.
In de tuin speelde ik met de twee kleine kinderen van de familie van de eigenaren van het huis een kaartspel en at daarna avondeten. En nu schrijf ik dit, terwijl mijn hoofd nog helemaal heen en weer gaat van de jeep.
Ik hoop dat ik niks vergeten ben over vandaag.
Soms mis ik wat dagen, maar dat komt er later wel bijgeschreven, net zoals alle foto's natuurlijk.
Usiku mwema, Laura
Reacties