Woensdag

Vandaag was weer een speciale dag: we gingen een Maasai dorp bezoeken!

We krijgen als water om flesjes te vullen bij onze gastfamilie altijd gekookt water, maar vandaag was het wel heel vies want er zaten stukjes in en ik zag een mier drijven... gelukkig kon ik mijn andere flesjes vullen met koud vers water bij het kantoor waar we de Care-groep op gingen halen.
Van de Maasai-inwoner van wie we de dag hiervoor les kregen, kregen we een rondleiding in het dorpje. We gingen een van de ronde hutjes binnen. Het is er erg donker van binnen, maar heeft zelfs muurtjes en een opslagplaatsje voor hout. Het dorp bestaat uit een cirkel met een ingang en uitgang en in de cirkel een cirkel voor het vee. In de eerste cirkel bevinden zich een stuk of zeven hutjes.
Vervolgens verzamelden zich om ons veel inwoners om sieraden te verkopen en natuurlijk ben ik een toerist die wat moet hebben, dus kocht ik ook wat. Er waren ook veel kleine kinderen waar de vliegen op hun hoofd zaten en om hun neus en mond. Ik respecteer de Maasai en hun manier van leven en vind het ook heel interessant, maar ik ben het niet eens met alle onhygiënische zaken (en natuurlijk het feit dat de vrouw hier niets te zeggen heeft).

Voordat het spektakel kwam, waarover je zo meer leest, maakten we eerst een "wandelingetje" op zoek naar giraffes die tien minuten voor onze aankomst in het dorpje gespot waren. We liepen over de zandvlakte met droge boompjes en struikjes en de zon scheen fel, dus ik weet wel zeker dat ik een tint gekregen heb. Na ruim een uur lopen keerden we terug zonder giraffes gezien te hebben. Helaas. Mijn zwarte schoenen volkomen bruin van al het opstuivende stof en zand. We zagen veel kleine "dust devils" in de verte, een soort mini zand tornado's.
Verder stapte ik op zo een harde stekel plant dat mijn schoen gespietst is (er zit een gat in de onderkant!)

Eenmaal terug werd een geit uitgekozen om te slachten (het spektakel). Hij werd naar een plek onder de bomen gebracht waar een huid lag van een vorige geit en werd neergelegd op een bed van takken. Zijn poten werd vastgehouden door de ene Maasai en zijn neus en mond werden dichtgeklemd door een ander. Ze lieten hem stikken en onze groep moest aanschouwen hoe hij doodging. Eenmaal dood werd de buik opengesneden en zo aan de linker en rechterkant volledig ontveld. Totdat alleen het hoofd nog ontveld bleef. Niet iedereen kon dat aanzien. Vervolgens werden de organen geselecteerd. (De nieren werden rauw opgegeten!). De dag ervoor had ik de belofte gelegd geitenbloed te drinken, samen met Daniel en Beck...
Ergens achter de lever werd bloed vandaan gehaald en in een oude theekop gedaan met handen als kommen. Hele klonten bloed. Ik krabde me even achter mijn hoofd, maar na de twee jongens het gedaan hadden nam ik toch een klein slokje. Het smaakte zoals de geit rook (vies) en het smaakte ook een beetje naar warme melk. Apart dus.
De twee achterpoten werden op een vuurtje gelegd en onze groep ging terug naar de bus om daar hun eigen lunch te eten.
We kwamen na de lunch terug "om vlees te eten".
Ik proefde wat, maar vond het niet te eten dus gaf het aan een van de honden. Een paar mensen aten het. Achteraf zei onze "Maasai-man" dat ze het onrespectvol hadden gevonden dat we het niet aten.
We bedankten de Maasai voor de bijzondere ervaring en reden met de bus terug naar huis. De bus zat vol vliegen en ik vond het nog naar de geit stinken.
Straks avondeten, misschien een spel, slapen en dan is het alweer donderdag. Verschrikkelijk!

Om een mooi einde aan dit blog te geven: morgen een outreach naar een kinderweeshuis :)
Liefs, Laura

Opensnijden van de buik

De ronde hutten

Dat was de geit!

Geitenbloed voor de avonturiers

De inspirerende Maasai