Ongepland
13 oktober
Nu ik zit schrijf zit ik heerlijk op het hek van de soort veranda van het huis.
"Ben je niet op werk dan?!" Nee, ik was gisteren een beetje te laat uitgeweest waardoor ik vandaag anders toch in slaap zou vallen in het ziekenhuis. Daarnaast voel ik me niet goed en heb ik een blauwe plek op mijn knie, dus reden genoeg :)
Ik vind het jammer dat ik doctor Allan en de patiënten van de kinderafdeling vandaag in de steek laat, maar een andere vrijwilliger is gelukkig wel vandaag op de afdeling.
Ik zou iedereen dansen met Afrikanen aanraden haha! Hoewel niemand zo smooth kan dansen als zij.
Nadat ik dit bovenste stukje geschreven had ben ik niks gaan doen, twee uur heerlijk diep gaan slapen en avond gegeten. Bonen en rijst...
Vervolgens weer even op het hekje buiten gehangen terwijl de lucht om de heuvels van pastel roze en blauw naar goud en dan naar zwart gaat. Dan komen de muggen dus moet je naar binnen vluchten! Vandaag was de officiële hangdag zoals je kan lezen. Even energie besparen voor de komende dagen dus.
14 oktober
De dag begon niet bepaald zoals gepland.
Vandaag zouden we naar Moshi gaan, naar de Hot Springs (zoek maar op op internet). Om kwart voor 10 stonden Rik, Marilène en ik dus netjes langs de weg te wachten op een vriend die ons erheen zou brengen om 10 uur. Een kwartier werd een half uur en een half uur werd vijfenveertig minuten. Chris, de vriend, zei dat hij zich niet goed voelde, maar dat zijn vriend ons op zou komen halen. Die reageerde niet op onze berichten, dus belde Chris hem. Rond half 12 zaten we dan eindelijk in de auto bij Joseph en hij vertelde dat Chris hem pas die ochtend gebeld had... goed geregeld was anders, maar de auto tocht van 1,5 uur maakte het goed.
Het landschap veranderende van groen naar droog en vol kuddes uitgemergelde koeien en geiten die geleid werden door kleine jongetje die met doeken om en stokken in hun hand door de droogte liepen. Op zoek naar water.
We reden langs ronde kleien hutjes en kleine dorpjes met links van ons de Kilimanjaro, waarvan de top boven de lang uitgestrekte wolkenvelden goed zichtbaar was. Kinderen speelden met elkaar op de stoffige grond of werkten.
Onderweg kocht Joseph een bakje Pilau en wat te drinken. "You can eat it with your hands". Maar dat is toch niet te doen, omdat het rijst is. Ik greep mijn droge mariakaakjes en gebruikte ze als lepel. Ik moet zeggen dat het een goeie combinatie is!
Midden in the middle of nowhere, net toen we afvroegen of we er bijna waren, stopten we op een klein parkeerplaatsje. We waren er! Tussen alle stof en zand en droge bomen was daar een paradijs met groene planten en groen-blauw helder water! Zo helder dat je de diepe bodem nog kon zien. Er waren nog heel wat andere mzungus (blanken) en inwoners. Gauw kleedden we ons om en zette onze voeten in het lauwe water. We gleden over de glibberige stenen het water helemaal in. Heerlijk! Gek genoeg stond er een stroom in water dat je tussen de bladen naar een ander poeltje water bracht. Ook was er een touw waarvan je het water in kon springen. Mensen deden er de gekste trucjes op, maar ik sprong er gewoon in.
Ook kwamen er steeds visjes aan je voeten zuigen, een gek gevoel dus moest ik mijn voeten heen en weer bewegen om ze eraf te schudden.
Na een paar uur zwemmen in het paradijs gingen we weer terug. Door het droge gebied, weg van onze fata morgana naar het huis.
Een mooie dag dus!
Liefs, Laura
15 oktober
Ik ga deze dag, nu we toch wachten tot het 11 uur is, even beginnen met wat "negatieve" dingen waar we hier mee te maken krijgen. "Negatief" omdat je het in Nederland vervelend zou vinden, maar ik vind dat het er bij hoort.
1. Stroomuitval. We hebben een aantal keer per week voor een half uur tot twee uur soms geen stroom! Onze arme mobieltjes kunnen niet worden opgeladen en het licht doet het niet en het broodrooster ook niet. En het brood hier MOET je roosteren, anders is het te droog! Gelukkig doen de douches het dan gewoon en hebben we volgens mij via zonne-energie hoofdlicht in de kamers. En daarbij is het overdag natuurlijk gewoon licht buiten!
2. De douche. Ik heb geen douchekop op mijn douche, dus een dikke straal water spettert de hele badkamer altijd onder als ik douche. Er bestaat hier niet zoiets als heet water, alleen lauw tot koud.
3. Geen pindakaas! We zitten sinds vrijdag met een beleg crisis, want sindsdien zijn èn pindakaas èn jam op en het kost blijkbaar veel moeite voor de eigenaars om het gewoon te kopen. Ook de thee begint langzaam op te raken. We hebben nu voor onze pannenkoeken en brood alleen een pak boter, suiker en zout.... gelukkig heb ik mijn eigen muesli nog :)
Maar nogmaals, het hoort er allemaal bij (behalve dat laatste!)
Vandaag zijn we door de gastmoeder van een vrijwilliger uitgenodigd om naar de graduation te komen van de Goodwill Secondary School. Dat gaat dus een stukje anders dan in Nederland. We stapten het zaaltje binnen waar rijen plastic stoelen stonden en een podium. Helaas waren we niet helemaal feestelijk gekleed. Iedereen droeg kleurige jurken (nog vrolijker dan normaal) terwijl wij er in onze losse broeken en shirtjes bij zaten. Ik denk wel een uur lang luisterden we naar koren die mooi acapella zongen. Vervolgens was er een heel soort ritueel bijna: alle groepen (waarschijnlijk klassen) droegen per groep bepaalde kleren. Ze marcheerden naar voren, wat heel traag ging. Nog meer gezang en strak gemarcheerd en gebeden. Toen de "presentator" voor de zoveelste keer schel door de microfoon schreeuwde en de muziek veel te hard stond, zijn we weggegaan en bleken we anders toch nog 2 uur te moeten hebben gezeten.
Na de lunch zijn we naar het internetcafe gegaan en daar zit ik nu dit te schrijven. En films te downloaden!
Liefs, laura
---
Nu ik zit schrijf zit ik heerlijk op het hek van de soort veranda van het huis.
"Ben je niet op werk dan?!" Nee, ik was gisteren een beetje te laat uitgeweest waardoor ik vandaag anders toch in slaap zou vallen in het ziekenhuis. Daarnaast voel ik me niet goed en heb ik een blauwe plek op mijn knie, dus reden genoeg :)
Ik vind het jammer dat ik doctor Allan en de patiënten van de kinderafdeling vandaag in de steek laat, maar een andere vrijwilliger is gelukkig wel vandaag op de afdeling.
Ik zou iedereen dansen met Afrikanen aanraden haha! Hoewel niemand zo smooth kan dansen als zij.
Nadat ik dit bovenste stukje geschreven had ben ik niks gaan doen, twee uur heerlijk diep gaan slapen en avond gegeten. Bonen en rijst...
Vervolgens weer even op het hekje buiten gehangen terwijl de lucht om de heuvels van pastel roze en blauw naar goud en dan naar zwart gaat. Dan komen de muggen dus moet je naar binnen vluchten! Vandaag was de officiële hangdag zoals je kan lezen. Even energie besparen voor de komende dagen dus.
14 oktober
De dag begon niet bepaald zoals gepland.
Vandaag zouden we naar Moshi gaan, naar de Hot Springs (zoek maar op op internet). Om kwart voor 10 stonden Rik, Marilène en ik dus netjes langs de weg te wachten op een vriend die ons erheen zou brengen om 10 uur. Een kwartier werd een half uur en een half uur werd vijfenveertig minuten. Chris, de vriend, zei dat hij zich niet goed voelde, maar dat zijn vriend ons op zou komen halen. Die reageerde niet op onze berichten, dus belde Chris hem. Rond half 12 zaten we dan eindelijk in de auto bij Joseph en hij vertelde dat Chris hem pas die ochtend gebeld had... goed geregeld was anders, maar de auto tocht van 1,5 uur maakte het goed.
Het landschap veranderende van groen naar droog en vol kuddes uitgemergelde koeien en geiten die geleid werden door kleine jongetje die met doeken om en stokken in hun hand door de droogte liepen. Op zoek naar water.
We reden langs ronde kleien hutjes en kleine dorpjes met links van ons de Kilimanjaro, waarvan de top boven de lang uitgestrekte wolkenvelden goed zichtbaar was. Kinderen speelden met elkaar op de stoffige grond of werkten.
Onderweg kocht Joseph een bakje Pilau en wat te drinken. "You can eat it with your hands". Maar dat is toch niet te doen, omdat het rijst is. Ik greep mijn droge mariakaakjes en gebruikte ze als lepel. Ik moet zeggen dat het een goeie combinatie is!
Midden in the middle of nowhere, net toen we afvroegen of we er bijna waren, stopten we op een klein parkeerplaatsje. We waren er! Tussen alle stof en zand en droge bomen was daar een paradijs met groene planten en groen-blauw helder water! Zo helder dat je de diepe bodem nog kon zien. Er waren nog heel wat andere mzungus (blanken) en inwoners. Gauw kleedden we ons om en zette onze voeten in het lauwe water. We gleden over de glibberige stenen het water helemaal in. Heerlijk! Gek genoeg stond er een stroom in water dat je tussen de bladen naar een ander poeltje water bracht. Ook was er een touw waarvan je het water in kon springen. Mensen deden er de gekste trucjes op, maar ik sprong er gewoon in.
Ook kwamen er steeds visjes aan je voeten zuigen, een gek gevoel dus moest ik mijn voeten heen en weer bewegen om ze eraf te schudden.
Na een paar uur zwemmen in het paradijs gingen we weer terug. Door het droge gebied, weg van onze fata morgana naar het huis.
Een mooie dag dus!
Liefs, Laura
15 oktober
Ik ga deze dag, nu we toch wachten tot het 11 uur is, even beginnen met wat "negatieve" dingen waar we hier mee te maken krijgen. "Negatief" omdat je het in Nederland vervelend zou vinden, maar ik vind dat het er bij hoort.
1. Stroomuitval. We hebben een aantal keer per week voor een half uur tot twee uur soms geen stroom! Onze arme mobieltjes kunnen niet worden opgeladen en het licht doet het niet en het broodrooster ook niet. En het brood hier MOET je roosteren, anders is het te droog! Gelukkig doen de douches het dan gewoon en hebben we volgens mij via zonne-energie hoofdlicht in de kamers. En daarbij is het overdag natuurlijk gewoon licht buiten!
2. De douche. Ik heb geen douchekop op mijn douche, dus een dikke straal water spettert de hele badkamer altijd onder als ik douche. Er bestaat hier niet zoiets als heet water, alleen lauw tot koud.
3. Geen pindakaas! We zitten sinds vrijdag met een beleg crisis, want sindsdien zijn èn pindakaas èn jam op en het kost blijkbaar veel moeite voor de eigenaars om het gewoon te kopen. Ook de thee begint langzaam op te raken. We hebben nu voor onze pannenkoeken en brood alleen een pak boter, suiker en zout.... gelukkig heb ik mijn eigen muesli nog :)
Maar nogmaals, het hoort er allemaal bij (behalve dat laatste!)
Vandaag zijn we door de gastmoeder van een vrijwilliger uitgenodigd om naar de graduation te komen van de Goodwill Secondary School. Dat gaat dus een stukje anders dan in Nederland. We stapten het zaaltje binnen waar rijen plastic stoelen stonden en een podium. Helaas waren we niet helemaal feestelijk gekleed. Iedereen droeg kleurige jurken (nog vrolijker dan normaal) terwijl wij er in onze losse broeken en shirtjes bij zaten. Ik denk wel een uur lang luisterden we naar koren die mooi acapella zongen. Vervolgens was er een heel soort ritueel bijna: alle groepen (waarschijnlijk klassen) droegen per groep bepaalde kleren. Ze marcheerden naar voren, wat heel traag ging. Nog meer gezang en strak gemarcheerd en gebeden. Toen de "presentator" voor de zoveelste keer schel door de microfoon schreeuwde en de muziek veel te hard stond, zijn we weggegaan en bleken we anders toch nog 2 uur te moeten hebben gezeten.
Na de lunch zijn we naar het internetcafe gegaan en daar zit ik nu dit te schrijven. En films te downloaden!
Liefs, laura
---
 |
| Hotsprings! |
 |
| Graduation |
Reacties
Superleuk om al je verhalen even te lezen :-) Je hebt echt al veel gedaan en meegemaakt zeg. Heel veel plezier en succes nog in Tanzania!
Groetjes Minke