Thuis
Daar gaat ie dan...
Morgen zit ik weer in Tanzania, maar dan voor 2 hele maanden. (Inderdaad, 8 weken, 56 dagen!)
Ik ben net zoals vorige keer gespannen over de reis. Het is met een andere organisatie en nu voor een langere tijd, maar die spanning hoort er bij.
Terwijl ik ijverig bezig ben met mijn checklist afstrepen en te zorgen dat ik me zo goed mogelijk voorbereid, lijkt het me een goed idee om net als vorige keer weer wat dingen vooraf te schrijven.
Ik kijk uit naar de warmte in Tanzania, het begint net zomer te worden daar. Ook naar de inwoners en de cultuur. Ik ben wel blij dat ik op tijd thuis ben voor Sinterklaas. De enige Nederlandse traditie waar ik echt naar uit kijk.
Deze reis zal heel veel zelfstandiger zijn. Ik ben deze keer ook niet met een groep, maar met een paar vrijwilligers gedurende mijn twee maanden. Gelukkig nooit alleen. Ik weet zeker dat ik ook veel leuke andere vrijwilligers ga ontmoeten in het ziekenhuis waar ik werk..
Verder ga ik erheen met het idee artsen te ondersteunen, zodat zij meer tijd voor hun patiënten hebben. Natuurlijk wil ik ook proberen zo veel mogelijk aandacht te geven aan de patiënten, wat ze daar lang niet altijd krijgen. Ennn ik wil veel praktische dingen leren, zoals wonden verzorgen en wie weet leer ik wel bloed te prikken en assisteren bij bevallingen, maar dat gaan we nog zien.
Wat ik de laatste week gedaan heb? Nederland afgereisd naar alle opa's en oma's om alvast afscheid te nemen, heel belangrijk natuurlijk! Zaterdag gaf ik mijn afscheidsetentje en zijn we uitgegaan tot een uurtje of 3. Zondag zijn we in Amsterdam uiteten gegaan met mijn ouders, Lena en Jacob, om te vieren dat ik weg ga (amazing!) en alvast mijn moeders verjaardag. Van Lena (en Lenk, Jo en Stella) heb ik van die "open when" enveloppen gekregen, I WILL NEED THAT.
Over het blog: Ik probeer sowieso elke week iets te posten, ik moet nog een vaste dag uitzoeken (daar kunnen jullie de hele week naar uitkijken natuurlijk 💁), hopelijk lukt het ook met de WiFi in het vrijwilligershuis. Anders ga ik in het weekend wel naar het internetcafé voor jullie ;).
Ik weet niet goed hoe ik deze post moet afsluiten, maar ik heb HEEEEEL veel zin in de reis! Ik ben vooral blij als straks mijn koffer op een of andere manier dicht is...
See you in Tanzania,
Laura
Morgen zit ik weer in Tanzania, maar dan voor 2 hele maanden. (Inderdaad, 8 weken, 56 dagen!)
Ik ben net zoals vorige keer gespannen over de reis. Het is met een andere organisatie en nu voor een langere tijd, maar die spanning hoort er bij.
Terwijl ik ijverig bezig ben met mijn checklist afstrepen en te zorgen dat ik me zo goed mogelijk voorbereid, lijkt het me een goed idee om net als vorige keer weer wat dingen vooraf te schrijven.
Ik kijk uit naar de warmte in Tanzania, het begint net zomer te worden daar. Ook naar de inwoners en de cultuur. Ik ben wel blij dat ik op tijd thuis ben voor Sinterklaas. De enige Nederlandse traditie waar ik echt naar uit kijk.
Deze reis zal heel veel zelfstandiger zijn. Ik ben deze keer ook niet met een groep, maar met een paar vrijwilligers gedurende mijn twee maanden. Gelukkig nooit alleen. Ik weet zeker dat ik ook veel leuke andere vrijwilligers ga ontmoeten in het ziekenhuis waar ik werk..
Verder ga ik erheen met het idee artsen te ondersteunen, zodat zij meer tijd voor hun patiënten hebben. Natuurlijk wil ik ook proberen zo veel mogelijk aandacht te geven aan de patiënten, wat ze daar lang niet altijd krijgen. Ennn ik wil veel praktische dingen leren, zoals wonden verzorgen en wie weet leer ik wel bloed te prikken en assisteren bij bevallingen, maar dat gaan we nog zien.
Wat ik de laatste week gedaan heb? Nederland afgereisd naar alle opa's en oma's om alvast afscheid te nemen, heel belangrijk natuurlijk! Zaterdag gaf ik mijn afscheidsetentje en zijn we uitgegaan tot een uurtje of 3. Zondag zijn we in Amsterdam uiteten gegaan met mijn ouders, Lena en Jacob, om te vieren dat ik weg ga (amazing!) en alvast mijn moeders verjaardag. Van Lena (en Lenk, Jo en Stella) heb ik van die "open when" enveloppen gekregen, I WILL NEED THAT.
Over het blog: Ik probeer sowieso elke week iets te posten, ik moet nog een vaste dag uitzoeken (daar kunnen jullie de hele week naar uitkijken natuurlijk 💁), hopelijk lukt het ook met de WiFi in het vrijwilligershuis. Anders ga ik in het weekend wel naar het internetcafé voor jullie ;).
Ik weet niet goed hoe ik deze post moet afsluiten, maar ik heb HEEEEEL veel zin in de reis! Ik ben vooral blij als straks mijn koffer op een of andere manier dicht is...
See you in Tanzania,
Laura
Reacties